Przychodzi kiedyś taki czas;
Który budzi każdego z Nas;
Czujemy to na sercu i na duszy;
Niejednego z Nas to mocno ruszy;
Ruszy każdego sumienie;
Poczujemy zwątpienie;
Inaczej na świat będziemy spoglądać;
Nowych doznań będziemy doglądać;
Bo przeszłości nic Nam nie zwróci;
Ona już nigdy nie powróci;
Będziemy więc szukać lepszej przyszłości;
A w niej rąbek zagubionej radości;
Która odeszła wraz z jej odejściem;
Lecz krok postawmy, z innym podejściem;
Pamiętajmy jednak ile ona szczęścia dała;
Jak każdego z osobna rozweselała;
Dużo zabawy do domu wnosiła;
Z każdym dniem zadowolenie przynosiła;
Więc tak najlepiej ją pamiętajmy;
Najlepszymi chwilami ją wspominajmy;
Takie wspomnienie niech w Nas zostanie;
To jej wystarczy na pożegnianie;
Więc niech smutek odejdzie a wspomnienia zostaną;
I nie zadręczajmy się już powstałą przez to raną;
o Dorze pamiętać zawsze będziemy;
W sercach na zawsze dla niej miejsce najdziemy;
Ku Pamięci wspaniałej psinie, o któej nie zapomnimy.
